Pomnik przyrody to forma indywidualnej ochrony przyrody, której podlegają obiekty mogące  mieć  szczególne znaczenie  naukowe,  estetyczne  i  historyczno  -  pamiątkowe  oraz wyróżniające  się  swoistymi  cechami.  Na obszarze Nadleśnictwa dominującą  formą  ochrony pomnikowej są pojedyncze drzewa. Przy wyborze drzew, decydujący może być wyróżniający je ich sędziwy wiek, niezwykły kształt, piękno pokroju lub wielkość. Orientacyjny obwód (na wysokości  pierśnicy)  dla  rodzimych  gatunków  drzew  i  krzewów  uznawanych  za  pomniki ze względu na swoje rozmiary jest różny dla poszczególnych gatunków i wynosi:

−  dąb szypułkowy, topola biała, topola czarna   380 cm,

−  buk zwyczajny, dąb bezszypułkowy, jodła pospolita, lipa drobnolistna, lipa szerokolistna modrzew europejski, modrzew polski, sosna zwyczajna, świerk pospolity, wierzba biała, wierzba krucha  314 cm,

−  jawor, jesion wyniosły   250 cm,

−  brzoza brodawkowata, brzoza omszona, klon zwyczajny, osika, wiąz górski, wiąz pospolity, wiąz szypułkowy  220 cm,

−  grab zwyczajny  190 cm,

−  grusza pospolita, jarzębina pospolita, klon polny  160 cm,

−  czeremcha zwyczajna, czereśnia, głóg, jabłoń dzika, leszczyna, szakłak pospolity  94 cm.

O objęciu ochroną może również zdecydować występowanie drzewa na granicy lub poza granicą naturalnego zasięgu danego gatunku. Ochronie podlegają również dzieła sztuki ogrodniczej (parki) oraz elementy mające znaczenie dla piękna krajobrazu (np. aleje).

Na  gruntach  w  trwałym  zarządzie  Nadleśnictwa  Bielsk  według  wykazu Wojewódzkiego  Konserwatora  Przyrody  znajdują  się  cztery  pomniki  przyrody – dęby szypułkowe zlokalizowane w leśnictwie Piliki.